این واژه در عربی، برگرفته از کلمه «عود» به معنای بازگشت
به پیروزی ها و راحتی های نخستین است.
واژه عید در قرآن، یک مرتبه؛ آن هم در سوره مائده، آیه 114
به طور صریح به کار رفته است:
«عیسی عرض کرد خداوندا! پروردگارا! مائده ای برای ما بفرست
تا برای اول و آخر ما، عیدی باشد و نشانه ای از تو و به ما روزی ده
که تو بهترین روزی دهندگانی.»
کلمه عید در این آیه، از ماده «عود» به معنای بازگشت است.
چنان که آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه، ج 5، ص 165،
در تفسیر این آیه می نویسد:
از آن جا که روز نزول مائده آسمانی بر حواریون،
روز بازگشت به پیروزی و پاکی و ایمان به خدا بود،
حضرت مسیح(ع)، آن را عید نامیده است و همان طور که در روایات آمده،
نزول مائده آسمانی در روز یکشنبه بود
و شاید یکی از علل احترام روز یکشنبه در نزد مسیحیان
نیز همین موضوع باشد.
همچنین امام علی(ع) می فرماید:
هر روزی که در آن روز، معصیت خدا نشود
و گناهی انجام نگیرد، عید است:
«کل یوم لا یعصی الله تعالی فیه فهو یوم عید».
